Мах хэдий жижигхэн ч байсан хамаагүй бүгдийг нь уутлаад, битүү байлгавал маханд агуулагдах ус ууршихгүй, ингэснээр махаа ч шимтэйгээр нь, шинэхэнээр нь хадгалж чадна.
Хөлдүү байсан ч маханд агуулагдах шингэн ууршиж, хөлдөөгчний ханаар бөөн л цан хүүрэг үүсдэг. Оргүй хоосноос цан үүсэхгүй, энэ чинь махны чинь ууршсан ус гэсэн үг.
За тэгвэл нэг удаагийнхаар жижиглэж хуваадаг нь ямар учиртай вэ?
Махыг бичил биетний үржлээс шалтгаалж муутгахгүйн тулд хөлдөөж хадгалж байгаа ч, ганцхан удаа хөлдөөсөн махыг шууд л хоолондоо хэрэглэж чадахгүй гэсгээвэл хамаг үнэт зүйл нь махны шүүстэй хамт урсаад алга болдог.
Эсийн дотор ус маш их агуулагддаг, ус нь өөрөө хөлдөхөөрөө тэлдэг, ингэснээр хөлдөөсөн махны эс доторх шингэний тэлэлтээр эсийн хана задарч эс биш болдог.
Ингэж хөлдөөчихөөд махаа хуваагаагүй бол том чигээр нь хоол хийнэ гэж гаргаж тавьчихаад, гэсгээж хамаг шүүсийг нь гоожуулчихаад өнөөдрийнхөө хоолныхоо махыг хэрчиж аваад эргээд хөлдөөнө гэдэг хамгийн буруу. Ямар ч шимгүй махны “цогцос” иднээ л гэсэн үг.
Ийм учраас л хуваадаг, хуваадаггүй уутладаггүй хүн байвал одооноос эхлээд зөвхөн махандаа анхаарал хандуулаад хувааж эхлээрэй.
Шинэ, нойтон мах үнэтэй байдаг нь тухайн махны эсүүд бүрэн бүтнээрээ байдаг. Та аваад нэг удаа хөлдөөгөөд, шүүс нь гоожихоос өмнө хэрчээд хоолондоо хийхэд яг нойтон махны агуулагдахуун байж л байна. Харин дахин хөлдөөж болохгүй шүү!!!
Эх сурвалж: Хүнсний инженер
